Er is een verborgen en onzichtbare wereld achter deze waarneembare werkelijkheid. Deze verborgen wereld wordt in de bijbel beschreven als ‘de hemelse gewesten’. Het klopt precies wanneer men het heeft over: ’tussen hemel en aarde’. Niet in de hemel, ook niet op aarde, maar daar net tussen in. Bijna tot de hemel maar nog net niet helemaal. Eigenlijk een soort ‘niemandsland’ tussen twee grensposten in. Veel mensen hebben anderen verteld over bijna-dood ervaringen die zij meemaakten. De meeste verhalen vertonen sterke overeenkomsten. Vaak kan men zichzelf ook waarnemen, wanneer men het lichaam heeft verlaten. Meestal gaat men door een tunnel met aan het einde daarvan een prachtig licht. Dit zijn de positieve ervaringen, waarbij men ‘engelen’ of ‘gidsen’ ontmoet, soms met een complete rondleiding, vaak zo prachtig dat je alles wat je lief is op aarde gemakkelijk los zou kunnen laten. Na deze ervaringen hadden deze mensen geen reden meer om nog bang te zijn voor de dood.

Er bestaan echter ook getuigenissen van mensen die bijna-dood ervaringen hebben meegemaakt die nu juist weer als zeer angstaanjagend werden ervaren. Zij kwamen in een plaats terecht van diepe duisternis en onbeschrijfelijke eenzaamheid, waar toch ook andere mensen waren, maar er was geen liefde, geen warmte. Dit zijn de negatieve ervaringen, waar we doorgaans minder over horen.

Christine Eastell die zo’n negatieve B.D.E. (Bijna-Dood-Ervaring) heeft gehad vertelde in 1994 in het televisieprogramma Omega dat zij in een duistere ‘put’ werd weggevoerd, waar ze zich met geen mogelijkheid tegen kon verzetten. Zij voelde een kwade aanwezigheid rondom haar. Zij beleefde dat het daar als het ware ‘extra donker’ was. Zij begreep absoluut niet waarom zij het had verdiend om daar terecht te komen. Ze had een heel normaal leven geleid, had voor zover ze wist niemand kwaad gedaan, en zij geloofde dat God bestond. Toch schrijven de meeste auteurs zoals o.a : Kübler Ross, Moody, Osis, Erlander, en Ring, in de boeken over B.D.E.’s positief. Sommige wetenschappers stellen dat een B.D.E. te maken heeft met een tekort aan zuurstof in de hersenen (Hypoxie). De auteur R. Monroe gelooft weer dat iemand die een B.D.E. heeft, zijn of haar “eigen hemel” schept. Door menselijke gedachtevorming zou men dan een eigen vertrouwde omgeving scheppen. De ijle deeltjes die de bouwstenen vormen van deze nieuwe wereld, zouden dan door eigen gedachten worden geschapen, met vergezichten, steden en landschappen. Maar met deze zienswijzen kan men echter weer niet verklaren dat iemand zichzelf bijvoorbeeld van bovenaf ziet liggen omringd door artsen en verpleging terwijl deze handelingen op de betrokken persoon uitvoeren.

Maar waar is men dan geweest?

Interessant is dat volgens vele getuigenissen men ook bij een grens komt, waar men “niet overheen mag gaan”. Men weet ook: als ik daar overheen ga, dan kan ik niet meer terug! Sommige mensen hebben bijvoorbeeld wel drie B.D.E.’s gehad, waarvan er twee positief waren, en de laatste juist weer negatief. Je kunt er over filosoferen, maar het meest wezenlijke punt is: het zegt niets over je uiteindelijke bestemming. Je bent immers nooit écht ‘over de grens’ geweest, (gestorven) maar hebt slechts verbleven in een stuk ’tussenland’.

Of een B.D.E. nu een ervaring van een werkelijkheid is of een illusie die ook opgewekt kan worden is niet altijd te bepalen en ook niet zo relevant.

Het is belangrijk onderscheid te maken tussen een B.D.E. en iemands uiteindelijke eeuwige eindbestemming. Die hangt niet van die ervaring af maar van geloof in Jezus Christus.

 De bijbel spreekt onomwonden over het bestaan van boze geesten, demonen en gevallen engelen. Zij bevinden zich in de “hemelse gewesten”. Zij kunnen zich als ‘goed’ of ‘goddelijk’ aan de mens manifesteren. Als “geleidegids” of “meester” of lichtwezen. De hoogste gevallen engel onder hen is Lucifer, die het begeerde om aan God gelijk te zijn. Zij hebben niets meer te verliezen.

Deze gebeurtenis heeft vóór de schepping van de mens plaatsgevonden. Zij openbaren zich al eeuwenlang aan mensen die bijvoorbeeld in trance gaan, waarbij deze geesten hun intrek kunnen nemen in de mens die zich daar, op wat voor manier dan ook, voor openstelt. Deze boze geesten werden bijvoorbeeld uitgeworpen toen Jezus Christus predikte in Israël. Zij herkenden Jezus direct toen ze Hem zagen, en door een bezeten man heen riep één van deze geesten Hem toe: “Wat heeft U met mij te maken, Jezus, Zoon van de allerhoogste God?”. Zij kunnen flink tegengas geven wanneer de naam van Jezus Christus wordt genoemd. Kennelijk wekt de persoon van Jezus Christus bij deze wezens grote weerstand op.

Als paragnost, medium, channeler, reiki-meester, sjamaan, lichtwerker, paranormale genezer/therapeut doe je bewust of onbewust een beroep op deze geestelijke wezens van welke je de gaven, krachten en inzichten ontvangen.

Sommige mensen houden Jezus Christus ook voor een soort van lichtwerker, reiki-master of paragnost. Hebben zij gelijk? Paragnost betekent: boven – weten. Iemand dus die meer weet van “Boven”.

“En Hij zei tot hen; U bent van beneden, Ik ben van boven. U bent van deze wereld, Ik ben niet van deze wereld. ” Opnieuw dan sprak Jezus tot hen en zei: “Ik ben het licht der wereld; wie Mij volgt, zal nimmer in de duisternis wandelen, maar hij zal het licht des levens hebben”—”Ook al getuig Ik van Mijzelf, toch is mijn getuigenis waar, want Ik weet, vanwaar Ik gekomen ben en waar Ik heenga.”

Jezus zegt hier niet alleen dat Hij van boven weet, maar dat Hij van boven ís!

Van eeuwigheid af !! Jezus Christus zegt in een discussie met de schriftgeleerden over zijn eeuwige bestaan, vóór Zijn komst in deze wereld:

— Ik zeg u: Voordat Abraham was, ben Ik. (Joh.8:57-59)

Jezus Christus is ook de enige persoon die werkelijk stierf, én weer is teruggekeerd uit de dood in een leven dat nooit meer aan de macht van de dood onderworpen kan worden!

Over Zijn eigen leven zegt Jezus : “Niemand ontneemt het Mij, maar Ik leg het uit Mijzelf af. Ik heb macht het af te leggen en macht het opnieuw terug te nemen”.